Minimalizm, modern sanat ve müzikte, kökeni 1960'lara giden, sadelik ve nesnelliği ön plana çıkaran bir akımdır. ABC sanatı, minimal sanat gibi tabirlerle de anılır.
Görsel sanatlarda minimalizm
Soyut dışavurumculuğun biçime ve duyguya verdiği aşırı öneme karşı bir tepki olarak, nesnenin nesne olma özelliğine dikkat çekmek ve ifade, tarihsel, sembolik anlamlarını minimuma indirmek amacıyla hareket etmiştir. Minimalist sanatçılar, nesnelere ve nesnelliğe olan bu ilgi nedeniyle genellikle heykel üzerinde yoğunlaşmışlardır. Bu alandaki önemli isimler arasında Carl Andre, Sol LeWitt, Robert Morris, Richard Serra, Donald Judd, Dan Flavin sayılabilir. Süreç sanatı, arazi sanatı, performans sanatı ve enstalasyon sanatı minimalizmden etkilenerek ortaya çıkmıştır.
Müzikte minimalizm
Görsel sanatlara benzer şekilde, müzikte de minimalizm, biçimciliğe tepki olarak çıkmış, müzikteki duygusal sterilliği, entelektüel karmaşıklığı ve diğer biçimleri ortadan kaldırma amacı gütmüştür. Tarihi veya duygusal izlenimleri en aza indirgemek için melodi ve harmonide basitlik ön plana çıkarılır, tekrarlara önem verilir. Elektronik enstrümanların kullanımı da bu amaca uygun olduğundan yaygındır. Minimalist besteciler arasında Philip Glass, Steve Reich, Terry Riley, Michael Nyman, La Monte Young, John Adams ve Yann Tiersen sayılabilir.
Alıntılar
Bazı edebi şahsiyetlerin minimalizm akımı hakkındaki sözleri;
- Karmaşık şeylerin güzel olduğunu düşünmek insanların ortak yanlışıdır. (Descartes)
- Sade ama basit olmayan, yalın ama yavan olmayan bir güzellik anlayışıdır. (Hegel)
- Fakirlik, yoksunluk, eksiklik değildir minimalizm; aksine bilinçli bir tercihtir; zor olanı seçmektir, azla çok yapmaktır. (Ludwig Mies van der Rohe)
- Akla, hem de saf akla hitabeden sadece saf akıl ile haz alınan bir güzelliktir minimalizm. (Kant)
Görsel sanatlarda minimalizm
Soyut dışavurumculuğun biçime ve duyguya verdiği aşırı öneme karşı bir tepki olarak, nesnenin nesne olma özelliğine dikkat çekmek ve ifade, tarihsel, sembolik anlamlarını minimuma indirmek amacıyla hareket etmiştir. Minimalist sanatçılar, nesnelere ve nesnelliğe olan bu ilgi nedeniyle genellikle heykel üzerinde yoğunlaşmışlardır. Bu alandaki önemli isimler arasında Carl Andre, Sol LeWitt, Robert Morris, Richard Serra, Donald Judd, Dan Flavin sayılabilir. Süreç sanatı, arazi sanatı, performans sanatı ve enstalasyon sanatı minimalizmden etkilenerek ortaya çıkmıştır.
Müzikte minimalizm
Görsel sanatlara benzer şekilde, müzikte de minimalizm, biçimciliğe tepki olarak çıkmış, müzikteki duygusal sterilliği, entelektüel karmaşıklığı ve diğer biçimleri ortadan kaldırma amacı gütmüştür. Tarihi veya duygusal izlenimleri en aza indirgemek için melodi ve harmonide basitlik ön plana çıkarılır, tekrarlara önem verilir. Elektronik enstrümanların kullanımı da bu amaca uygun olduğundan yaygındır. Minimalist besteciler arasında Philip Glass, Steve Reich, Terry Riley, Michael Nyman, La Monte Young, John Adams ve Yann Tiersen sayılabilir.
Alıntılar
Bazı edebi şahsiyetlerin minimalizm akımı hakkındaki sözleri;
- Karmaşık şeylerin güzel olduğunu düşünmek insanların ortak yanlışıdır. (Descartes)
- Sade ama basit olmayan, yalın ama yavan olmayan bir güzellik anlayışıdır. (Hegel)
- Fakirlik, yoksunluk, eksiklik değildir minimalizm; aksine bilinçli bir tercihtir; zor olanı seçmektir, azla çok yapmaktır. (Ludwig Mies van der Rohe)
- Akla, hem de saf akla hitabeden sadece saf akıl ile haz alınan bir güzelliktir minimalizm. (Kant)
Robert Morris
Morris, Kansas Üniversitesi, Kansas Sanat Enstitüsü ve Reed Koleji'nde eğitim gördü. 1950'lerde başladığı resim kariyerinin ilk döneminde Soyut Dışavurumculuk'tan, özellikle de Jackson Pollock'tan etkilendi. Kaliforniya'da yaşadığı sırada ise La Monte Young ve John Cage'in çalışmalarıyla tanıştı. Bu dönemd dans ve koreografi ile ilgilenmeye başladı. 1960 yılında New York'a taşındı. Bu şehirde boşluktaki insan vücudunu keşfetmeye yönelik performans gösterileri sergiledi. Aynı fikri, ilk minimalist heykeli Two Columns'ta (İki Sütun, 1961) da ve daha sonra L Beams'te de (1965) geliştirdi.
Gene New York'ta, sanatçı, Marcel Duchamp'ın çalışmalarıyla ilgilenmeye başladı ve bu çalışmalara göndermeler içeren eserler üretti. (Box with the Sound of its Own Making(1961) ve Fountain (1963) gibi) 1963'te New York'taki Green Gallery'de minimalist heykellerini sergiledi. 1964'te ise iki performans gösterisi düzenledi: Erwin Panofsky ile birlikte21.3 ve Carolee Schneemann ile birlikte Site. Hunter Koleji'ne kaydolan Morris'in bu okuldaki tezi Brancusi üzerineydi. 1966'da Artforum'da "Heykel Üzerine Notlar"ını yayınladı. Ayrıca, New York'taki Yahudi Müzesi'nde iki L Beams sergiledi (1966).
1967'de Morris ilk arazi sanatı örneği olan Steam'i yarattı. 1960'ların sonunda ABD'de müze gösterileri düzenledi. Çalışmaları ve yazıları Clement Greenberg tarafından eleştiriliyordu. Çalışmaları daha geniş ölçekli olmaya başladıkça galeriler eserlerini sergilemek için yetmemeye başladı. 1971 yılında Tate Galeri için bir sergi düzenledi. Birçok videoda ortak çalıştığı Lynda Benglis gibi Artforum'un reklamı için mazoşist pozlar verdi.[1] 1970'lerin sonlarında, Morris destekçilerini şaşırtarak daha figüratif çalışmalara yöneldi. Bu çalışmaların temaları çoğunlukla nükleer savaştı. 1990'larda bu çalışmalarına geri döndü ve eksik parçaları tamamladı. Morris, halen New York'ta yaşamaya ve çalışmaya devam etmektedir.
1974 yılında, Castelli Galerisi'ndeki gösterisi için sadomazoşik kıyafetlerle, göğüsleri açık olarak fotoğraf çektirip bu fotoğrafla bir poster hazırlattı. Eleştirmen Amelia Jones, bu posterin aşırı derecede erkeksiliği desteklediğini ve erkekliğin homofobiklikle eşdeğer gösterildiğini iddia etti.[2] Bu posterde Morris, sanatın gücünü fiziksel kuvvetle özellikle de şiddetle bir tutmuştu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder